“Choose life”. Maak een keuze, of denk jij dat je geen keuze hebt?
Soms denk je dat je geen keuze hebt, als je midden in je overvolle leven zit. Je hebt altijd een keuze ook al denk je van niet. Choose life! 15 jaar geleden heb ik een keuze gemaakt en ben het gevecht aan gegaan met mijn demonen.
Niet kiezen, maar blijven zitten
Als je niet wilt aannemen dat je een keuze hebt, zal je met de consequenties daarvan moeten leren leven. Het aanvaarden dat je in een onaangename situatie zit, is uiteindelijk een keuze om geen keuze te maken.
Weerstand tegen beter worden, las ik een boekje De Lachende Boedha (2000, T. van Gelder en F de Vos). Eerst kon ik het maar niet begrijpen. Als je je been breekt, wil je snel beter worden. Als je jezelf in een slechte situatie bevindt, wil je daar toch uit? de meeste wel, maar velen ook niet. Sommige mensen willen niet stoppen met iets, of blijven hopen dat het beter wordt. Ze blijven liever aankloten in hun ellendige situatie, want die kennen ze. Zoals het gezegde gaat: ‘ Wat wat de boer niet kent dat vreet hij niet’.
Daarbij bestaat er ook zoiets als Ziektewinst, volgens het psychoanalytischwoordenboek is Ziektewinst is de bevrediging die iemand aan zijn ziekte of situatie ontleent. Een bijkomend voordeel is de extra aandacht die iemand krijgt, maar er is ook een materieel voordeel uit te halen. Of wordt ontzien bij het doen van bepaalde werkzaamheden. Voordeel dus, dus waarom veranderen?
Een stap maken naar een onbekend gebied, is eng. Daar heb je veel moed voor nodig. Moed om te veranderen wat je kan.
Het maken van keuzes is een moeizaam proces omdat je altijd vecht tegen visies van anderen over jezelf.
Jean-Paul Sartre – Filosofie Magazine
Verdoofd
Tijdens de bloei van de Pandemie werd het me nog duidelijker. Alle werkende muisjes bleven gewoon door gaan, thuis weleenswaar, zelfs met een vrijdag ‘Zoom borrel’. Schoot me! Blind, verdoofd, op automatische piloot. Alsof er niks aan de hand was. Te verdoofd om niet te kunnen ontwaken om over alternatieven na te denken. Terwijl er nu juiste ruimte en tijd ontstond voor reflectie, om inzicht te krijgen in waar we nu staan, is dit het leven dat ik me bedacht had toen ik nog jong was? Om even uit de rijdende trein te stappen, om te kijken welke richting hij ook alweer gaat.
Ooit las ik eens dat als iemand iets zegt zoals: “Zo ben ik nu eenmaal”, of “Het is zoals het is”, je eigenlijk al de hoop hebt opgegeven, naar beter. Omdat er geen: ontwikkeling, drive, hoop of inspiratie meer te bespeuren meer is. Laat staan de dromen, waar de droomtrein ooit heen moest gaan.
Mensen realiseren zich vaak, pas na een afschuwelijke gebeurtenis, dat het leven verdomde kort is. En besluiten hierna anders met het leven om te gaan. Bewuster, genietend van wat is, en stoppen met dingen waar ze een hekel aan hebben. Bewustzijn van alledaagse dingen die vanzelfsprekend lijken, maar dat niet zijn. Heel aards dus.
Gelukkig hoeft niet iedereen eerst door een affreuze ervaring heen te gaan (dood, ziekte, verslaving, trauma). Paradoxaal als het is, missen ze dan ook een kans, een life-changer. Een kans om een shift te maken en in te zien dat het anders kan.
Dat ik nog leef is een wonder, ik heb vaak gebalanceerd op het randje van de dood. Ik besloot 16 jaar geleden, dat ik het gevecht moest aangaan met mij zelf. Facing my demons, zoals ik altijd zei, het gevecht aan gaan met je zelf is een enorm kwetsbaar proces. Gelukkig had ik hulp daarbij. Ik kan jou ook helpen, wacht niet op een crisis, maar maak vandaag de stap!
Begeleiding
Mijn begeleiding is eclectisch en intuïtief, een mix van inzicht- en cognitief georiënteerde theorieën en praktijken. Ik noem het keuzetherapie, omdat vrijheid over keuze gaat. Hoewel lijden soms onvermijdelijk en universeel is, kunnen we altijd kiezen hoe we erop reageren. Ik probeer de veranderkracht van mijn cliënt in het licht te zetten, zodat er bewustwording ontstaat. Zodat zijn/haar verander potentieel gaat groeien, zodat er keuzes kunnen worden gemaakt om zo positieve verandering teweeg te brengen in zijn/haar leven.